Μία ακόμη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση βρίσκεται προ των πυλών. Το «κερασάκι στη τούρτα» είναι και πάλι η αλλαγή του συστήματος των πανελλήνιων εξετάσεων για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, κάτι που επιχείρησαν σχεδόν όλοι οι υπουργοί Παιδείας των τελευταίων δέκα-δεκαπέντε ετών.
Αυτή τη φορά η Αννα Διαμαντοπούλου περιέγραψε τις βασικές αρχές του νέου εξεταστικού συστήματος που θα ισχύσει από το σχολικό έτος 2013-14 και αφορά στους μαθητές οι οποίοι του χρόνου θα πηγαίνουν στην πρώτη τάξη λυκείου και θα αντιμετωπίσουν ένα τελείως νέο σχολείο, με υποχρεωτικά και επιλεγόμενα μαθήματα, με εκπόνηση εργασιών, αλλά και με εσωτερικές εξετάσεις.
Οι υποψήφιοι θα εξετάζονται πανελληνίως σε 4 μαθήματα, τα οποία θα έχουν διδαχθεί στο λύκειο διπλάσιες ώρες. Για την εισαγωγή θα συνυπολογίζονται οι βαθμοί στη δευτέρα και τρίτη τάξη λυκείου, ενώ ο ρόλος των πανεπιστημίων αναμένεται σημαντικός αφού θα ορίζουν τη βαρύτητα των μαθημάτων που θα απαιτούνται για την εισαγωγή.
Μία από τις σημαντικότερες καινοτομίες του νέου συστήματος είναι ότι οι επιτυχόντες θα εισάγονται σε σχολή και όχι σε τμήματα. Θα παρακολουθούν για ένα χρόνο κοινά μαθήματα και στο τέλος, θα δίδουν εξετάσεις για να εγγραφούν στο συγκεκριμένο τμήμα που επιθυμούν. Σ' αυτό το σημείο, όμως, εντοπίζουν αρκετά προβλήματα οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων.
Γ. Μπαμπινιώτης: «Σχολές και τμήματα»
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Μπαμπινιώτης, ο οποίος προήδρευε στο διάλογο για την Παιδεία μέχρι πέρυσι, μιλώντας στην «Κ.Ε.» επισημαίνει: «Η εισαγωγή στα ΑΕΙ μέσω σχολών έχει ένα βασικό πλεονέκτημα: κατά τη διάρκεια ενός ολόκληρου έτους σπουδών και μέσα ήδη σε μια συγκεκριμένη σχολή ο φοιτητής επιλέγει το τμήμα σπουδών που τον ενδιαφέρει με καλύτερη γνώση του τι προσφέρει. Προϋπόθεση: ειδικό, κατάλληλο (αντιπροσωπευτικό) πρόγραμμα σπουδών του κοινού πρώτου έτους.
»Το φανερό μειονέκτημα και η μεγάλη δυσκολία θα είναι η ανάγκη νέων δύσκολων εσωτερικών εξετάσεων επιλογής των φοιτητών για τμήματα όπου θα υπάρξει πληθώρα υποψηφίων. Παράδειγμα: Η Φιλοσοφική Σχολή έχει 3 τμήματα (Φιλολογικό-Ιστορικό Αρχαιολογικό-Φιλοσοφικό Παιδαγωγικό Ψυχολογικό) με 300 φοιτητές το καθένα. Με το νέο σύστημα 900 φοιτητές! (3 Χ 300) θα εισαχθούν σε ένα κοινό πρώτο έτος της Φιλοσοφικής Σχολής. Στο τέλος του 1ου έτους, αν 600 φοιτητές επιλέξουν να πάνε στο Φιλολογικό (που έχει ευκολότερη επαγγελματική διέξοδο) και 300 στα δύο άλλα τμήματα, τότε θα χρειαστούν δύσκολες εσωτερικές εξετάσεις για να επιλεγούν οι 300 φοιτητές του Φιλολογικού Τμήματος.
»Οι απορριπτόμενοι θα καταλήξουν πάλι σε τμήματα που δεν επιθυμούν. Το ίδιο θα συμβεί με τα τρία τμήματα (Νομικό-Οικονομικό-Πολιτικό) της Νομικής. Συσσώρευση για το Νομικό Τμήμα. Νέες δύσκολες εσωτερικές εξετάσεις. Και πώς θα εφαρμοστεί το σύστημα στην Ιατρική; Θα συνδεθεί με τη νοσηλευτική ή με την οδοντιατρική; Εχουν μελετηθεί αυτά;
»Φυσικά, όλα αυτά -με τον κοινό νου- μπορούν να αποφευχθούν, με κατάλληλη ενημέρωση των υποψηφίων, σε ένα άλλο σύστημα εισαγωγής που έχουμε εισηγηθεί στον εθνικό διάλογο για την παιδεία».
Θ. Βερέμης: «Στο λύκειο το κλειδί»
Ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, (ΕΣΥΠ), καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Θ. Βερέμης, υποστηρίζει ότι το κλειδί της επιτυχίας του συστήματος βρίσκεται στο λύκειο και στους καθηγητές μέσης εκπαίδευσης.
«Εκεί βρίσκεται και το πρόβλημα. Γιατί οι μαθητές σήμερα απουσιάζουν από τα λύκεια και βρίσκονται στα φροντιστήρια, με συναίνεση του λυκείου το οποίο μάλιστα τους βαθμολογεί πληθωριστικά. Για να φτάσουμε στο σημείο να συνεκτιμώνται οι βαθμοί του λυκείου με αυτούς των πανελληνίων εξετάσεων, πρέπει οι πρώτοι να αποκτήσουν σοβαρότητα. Για παράδειγμα στην Αμερική οι βαθμοί του λυκείου υπολογίζονται κατά 80%, διότι εκεί είναι αξιόπιστοι. Η μέριμνα αυτής της μεταρρύθμισης πρέπει να εστιάζεται ώστε να καταστήσει απαραίτητη την παρουσία και παρακολούθηση του μαθητή στο λύκειο. Αυτό είναι η μισή μάχη. Η άλλη μισή βρίσκεται στην κατάρτιση και αξιολόγηση των καθηγητών, ώστε να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν το νέο σύστημα. Το μεγάλο εμπόδιο που συναντήσαμε εμείς τα τελευταία χρόνια στο υπουργείο Παιδείας ήταν η άρνηση των καθηγητών να αξιολογηθούν. Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο αγκάθι. Συγχρόνως πρέπει να πεισθούν και οι γονείς ότι το λύκειο είναι αξιόπιστο και να στρέψουν την πλάτη στα φροντιστήρια. Ολα αυτά όμως είναι πράγματα που θέλουν χρόνο, αξιοπιστία και οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ υπουργείου και καθηγητών. Αν όλα αυτά δεν γίνουν, τότε το σύστημα θα καταρρεύσει».
Γ. Μυλόπουλος: «Αλλαγές στην ουσία»
Ο πρύτανης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γ. Μυλόπουλος, αναφέρει ότι «γίνεται μια καλή προσπάθεια, αλλά σε λάθος χρόνο. Το σύστημα εισαγωγής τροποποιείται σε συνάρτηση με τις αλλαγές στο λύκειο και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κι αυτό είναι το θετικό. Το αρνητικό είναι όταν μιλάμε για αλλαγές στο εξεταστικό και όχι για την ουσία της εκπαίδευσης. Θα περίμενε, βέβαια, κανείς να προχωρήσουν πρώτα οι αλλαγές στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση και στη συνέχεια να αλλάξει το σύστημα. Αυτό που συμβαίνει τώρα ενέχει τον κίνδυνο για μια ακόμη φορά οι αλλαγές να εξαντληθούν στο σύστημα των εξετάσεων και να μη θιγεί η ουσία της εκπαίδευσης. Γι' αυτό, αυτό που χρειάζεται σήμερα δεν είναι μία ακόμη μεταρρύθμιση, αλλά μία μείζων μορφωτική επανάσταση. Οταν αλλάζουν επιμέρους πράγματα, και το αποτέλεσμα θα είναι επιμέρους. Και το μόνο που θα μείνει θα είναι μία ακόμη αναστάτωση των ενδιαφερομένων».
»Πολλοί υποστηρίζουν ότι με το νέο σύστημα θα αυξηθεί και ο αριθμός των εισαγομένων, τουλάχιστον στο πρώτο "προπαρασκευαστικό" έτος. Αν συμβεί αυτό, θα είναι καταστροφικό για ορισμένα τεχνολογικά ιδρύματα».
Δ. Νίνος: «Ανάγκη για νέα κτίρια»
Ο πρόεδρος του ΤΕΙ Αθήνας, Δ. Νίνος, είναι κατηγορηματικός, μιλώντας στην «Κ.Ε.»: «Το ΤΕΙ Αθήνας με τα 37 τμήματα και τα 3 αμφιθέατρά του, που εκτείνονται σε 60 στρέμματα, δεν μπορεί να φιλοξενήσει τους υπάρχοντες σπουδαστές. Για να δεχθούμε κι άλλους σε κοινό έτος απαιτούνται υποδομές. Να χτίσεις νέα κτίρια με ταχείς ρυθμούς, είναι κάτι που δεν είναι εφικτό με την περικοπή των δημοσίων επενδύσεων. Η λύση της ενοικίασης κτιρίων, επίσης, είναι ανέφικτη, διότι τα κονδύλια είναι περιορισμένα. Θεωρώ δύσκολο μέσα σε τρία χρόνια να δημιουργηθούν οι απαραίτητες υποδομές για να υποδεχτούν τα ιδρύματα το νέο σύστημα».
Κ. Μανιάτης: «Στη δευτεροβάθμια»
Ο Κ. Μανιάτης, πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕ, θεωρεί ότι το πιο σημαντικό σημείο για την επιτυχία ενός νέου εξεταστικού συστήματος είναι «ο θεσμός των πανελληνίων εξετάσεων να παραμείνει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, διότι τα πανεπιστήμια δεν μπορούν να διασφαλίσουν το αδιάβλητό τους που είναι και απαίτηση της κοινωνίας. Συγχρόνως, πρέπει να αυξηθούν οι υποδομές αλλά και το διδακτικό προσωπικό, ώστε να διασφαλιστεί η ποιότητα των σπουδών».
Γ. Αρσένης: «Χρειάζεται χρόνος»
Η «Κ.Ε.» απευθύνθηκε και στον πρώην υπουργό Παιδείας Γ. Αρσένη, πρωταγωνιστή μιας ταραγμένης περιόδου του 1998, όταν ξεκίνησε τη μεταρρύθμιση για την Παιδεία και έβγαλε στους δρόμους χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικούς. Ο πρώην υπουργός εκφράζει επιφυλάξεις αν ο χρόνος επαρκεί ώστε να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές. «Η εισαγωγή φοιτητών κατά κύκλους ή σχολές», λέει, «ήταν μέρος της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1996-2000, αλλά η εφαρμογή είχε αναβληθεί, διότι απαιτούντο μεγάλες αναδιαρθρώσεις στα τμήματα και στις σχολές των πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Αυτό είναι κάτι που δεν έχει γίνει ακόμη και που πρέπει να γίνει, αλλά χρειάζεται πολύ χρόνο...»
Της ΜΑΡΙΑΣ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου